Çalışmanın yanında mutluluğu da yaşamalı insanların şu an yaptığı tek şey rutin zenginlik peşinde koşup mutlu olmak bence yanlış BUNU AYLARDIR HASTANEDE REFAKATÇİ OLARAK YAŞADIĞIM SÜREKLİ ÖLÜMLERİ HATTA BAZEN PESPESE OLAN VEFATLARI GORUNCE ANLADIM
Dipsiz derin acılar iniltiler içinde kıvranan hastaların yaşamının bir kaç aletteki yanıp sönen yeşil kurmizi ışıklara bağlı ölüme bir son nefeste yakın olmak nasıl bir duygu bunu HASTANEDE REFAKATÇİ KALIRKEN ANLADIM
Eşimin Dostumun Çocuklarımın kısacası çevremdeki tüm insanların sevgisine DEĞER VERMENİN ANLAMINI Ölümcül Hastalikla Mucadele ederken onlarin arasında AYLARDIR bire bir yasayinca ogrendim
Hayat sahnesinin neresinde olduğumu PERDELER HIZLA İNERKEN ne hallerde yaşama tutunmaya çalışan hastalar ile yaşarken öğrendim.
Ameliyathane ye giren insanların ya da KANSER ILLETINE yakalanmış kişilerin mutlaka okuyup bitirmiş olmalari gereken tek kitabın KURAN olduğunu hayatının son nefesinde çaresizliklerini gözlerinde gordugum kisilerin kalbimi sizlattigini hissederken gecenin bir yarısında anladım.
Kaybolan her şeyin yerine yenisini benzerini muadilini alıp koyabilemiyecegimiz tek şeyin HAYAT olduğunu 180 günlük tedavi surecimizde acıların en dibinde Hastaneden hiç dışarı çıkmadan yaşarken anladim.
Kendimiz için yapamayacağınız şeyleri para ile birilerini istihdam edip yaptirabilecegimizi ancak SADECE HASTALIĞIN BAŞKALARINA tasittiralamiyacagini ÖLÜMÜN ŞAHDAMIRIMIZDAN BİLE DAHA YAKIN OLDUĞUNU bu günlerde anladim.
Yeryüzünde en pahallı yatağın HASTA YATAĞI OLDUĞUNU ogrendim.
GERÇEK VE SAHTE DOSTLARIMI Hastanede yatarken yanımda olan dostlarımla anladım. Yüzlerce gereksiz kalabalık yapan kişinin ismini Telefonumdan ve Kalbimden silerek temizledim.
Arabayı sürmesi için Paket Taşıması için evimde daima hizmet etmesi icin Para ile sayısız insan tutabilecegimi ama parasız sıkıntımı taşıyabilen bir kaç insanın yeterli olduğunu HASTANEDE 180 GÜN acılar ile yaşarken öğrendim.
NEYİ NE KADAR DERT ETMEM GEREKTİĞİNİ naas larin kefenlendigini gördüğüm anlarda Hastane anladim