Neler kayıyor ellerimizden;
Yukarıdaki cümleyi nasıl tamamlarsınız; yaşamımız, gençliğimiz, değerlerimiz, geleneklerimiz , yaşadığımız çevre…..
Herkes, bu soru sorulduğu anda yaşamının odak noktası ne ise onu söyleyecektir.Yaşadığı yere, kültürüne, eğitimine göre değişiklik gösterecektir.
23 Ekimde depremi yaşayanlar; ellerinden kayanları altalta yazsalar kocaman defter olmaz mı…Şiddete uğrayan, devamlı taciz edilen kadınlar neler anlatır acaba…Çocuk yaşta evlendirilen kadınların, gençlerin ellerinde ne kalmış olabilirki…Zehirli gazları solumak zorunda kalanlar, çevre katliamına seyirci olmak zorunda kalanlar neler söylerler…
En iyi olarak bilinen fakültelerde okuyan gençlerin gelecek umutsuzluğu, maddi, manevi zorlukları.. Atanamayan öğretmenler neler kaybettiklerini anlatmaktan yorulmadılarmı…Mahkemesi henüz yapılmadan, yıllarca yatanlar neler anlatır, çocukları, eşleri, aileleri o yıpranmışlıkları, acıları nasıl dillendirecekler….Şehit aileleri, anaları, babaları katmerleşen acılarını nasıl ağıtlaştırırlar… İlkbaharları yaza dönmeden vatan topraklarına emanet edilenler; dile gelseler yüreklerimizi dağlamazlar mı….
Bağımsızlık savaşımızın tüm kutsal değerleri; yüzleşmek adına aşındırılıp, değersizleştirme kampanyalarına dönüştürülürse,bizleri biz yapan, millet olma bilincimiz ne olur acaba… Bildiğimiz, inandığımız tüm değerleri; yeni bir şey söylemek adına, farklı olmak adına, rant sağlamak adına aşındırmak, küçük düşürmeye çalışmak acaba kimlerin işine yarıyor…
Tüm bunları tv ekranlarında görüp, üzülürken, 10 Kasım sabahı 9.05 de çalan iki dakikalık sirenlerin kişilerde yarattığı o saygı, minnettarlık ve özlem ifadesini görmek ruhuma merhem oldu.. Ne mutlu bizlere, hiçbir ulusa nasip olmayan, hiç bir ülkede olmayan bağımsızlık savaşının ardından, çok sağlam temellerin üzerine laik, demokratik bir Cumhuriyet kurulmuş.. Ve bizler kurucumuzu,büyük önderimizi ATA mızı belki daha samimi duygular ve içtenlikle anıyor, arıyor, düşüncelerinin ne kadar uzak görüşlü olduğunu, çağının çok ötesinden bizlere seslendiğini bugün karmaşa içindeki ülkeleri gördükçe daha iyi anlıyoruz…
Tüm bunlara olan inancımız ellerimizden kaymayan, kaymayacak tek değerimiz olarak sonsuz olacak…
