Hangi ara bu hale geldik?…
Son zamanlarda özellikle ardı ardına artan petrol fiyatları, eriyen alım gücü ekonomik sıkıntılara tavan yaptırırken KİRAlar yaşamı en çok olumsuz etkileyenler arasında zirveyi kimseye kaptırmıyor. Gün geçmiyor ki ev kiraları, kiracılar ve ev sahipleri ile ilgili bir haber önümüze düşmesin.
Ülkenin neredeyse tüm illerinde ev kiraları asgari ücreti geçti hatta bazı yerlerde ikiye üçe katladı bile. Buda yetmiyor ev sıkıntısı olan illerde ev sahiplerinin vicdansızlığı nedeniyle insanlar evlerinden atılınca ailelerin bölünmesine kadar gitti.
Büyükşehirlerde en küçük evlerin kiraları asgari ücreti geçmişken, Şırnak gibi illerde de 2+1 evlerin kirası asgari ücretin yarısına dayandı. Birlikte ev tutmalar yoğun yaşanırken bunu yapamayanlar evsiz barksız kalıyor.
Şırnak ki 80li yılların ortasına kadar misafir dışarıda bırakılmaz ayıptır denilerek oteli olmayan bir kent iken. Günümüzde dışarıdan gelmiş kadın çalışanlar bile ya bu “kirayı ödersin yada evimi boşaltırsın” durumuna geldi. Hangi ara bu hale geldik?
Tüm yetkili kurum ve kişilerden ülkenin her yerinde gün geçtikçe insanların en büyük sorunu haline gelen konut ve kira sorunları ile ilgili çaba göstermeleri gerektiğini hatırlatmakta yarar var. Resmi olarak kira artışı yüzde 25 fakat reelde kontratı biten herkes için enaz yüzde 200. Şirket edin denildi, deniliyor. Sokakta kalmak istemeyen vatandaşlar şikayet etmiyor, edemiyor. Sebebi de sokakta kalmaması…
Biraz vicdan beyler, biraz da ahlak…
