KADIN OLUNCA
Çekilmez çileler, çekilmez dertler;
Evlenince başlar, kadın olunca.
Ağlatıp üzerler, sevdiği fertler;
Koca, evlat haşlar kadın olunca.
Yuvada kul olur,serer canını,
Eğer gerekirse döker kanını.
Sevgi sokağında açar hanını,
Mutluluklar düşler kadın olunca.
Evladın her derdi,yükü başında,
Koşturur yıllardır bunca yaşında,
Kahır tarhanası pişer aşında,
Bitmiyor ki kışlar kadın olunca.
İster Mühendis ol, ister doktor ol;
Çileyi el duymaz, kırılsa da kol.
Bu nasıl düzendir, bu nasıl bir yol;
Kaderini taşlar, kadın olunca.
Yetmedi mi! bunca çektiğin çile?
Bugün kadın günü getirdim dile,
Çözelim tutuşup bizler el ele,
Dinmez gözde yaşlar kadın olunca.
Televizyon, dizi, altın günleri,
Ne anladın sanki, baksana geri,
Çalış, oku, durma koşun ileri,
Ezilsin şu taşlar kadın olunca.
Mehmetçiğe yoldaş can bacısın sen,
Atatürk anası baş tacısın sen.
Evinin tabibi, ilacısın sen;
Dinsin artık yaşlar kadın olunca.
Efsane bu yolda saçın sürüsün,
Sevgi bayrağını başa bürüsün.
Ata’nın izinde yavrun yürüsün,
Her şey sende başlar, kadın olunca.
SABİHA SERİN
8.3.2012-SİVAS
