ÇOCUKLARIMA
Bir çığlıkla açıyorsunuz doğunca gözünüzü Dünyaya
Yavrularım kolaylıklar dolsun yollarınıza
Önünüzde uzun uzun yollar var, inişli çıkışlı ve hatta keskin virajlı
Elbette yokuşta yorulup inişte rahatlayacaksınız.
Hep azimle dolu olun ki güzel olsun çıkışlarınız.
Bu hayat yolunda ayağınız taşa da takılacak, çukurlarda da örseleyeceksiniz!
Üzülüp, üzeceksiniz. Hayat hep güllük gülistanlık değil çünkü.
Ancak, bu yolculuğunuzda amacınız mutlu olmak ve mutlu etmek de olsun aman ha!! Unutmayın
Anne nasihati pek sevilmez, siz hep en iyisini bilirsiniz ya, olsun gene de biraz bana kulak verin.
Hiç kimse evladının kötülüğünü istemez, büyüklerin tecrübeleri var, anne- babanın yaşanmışlıkları var. Hele annelik içgüdüsü var ki, o mucize anne sezisi… Evet size olağan üstü geliyor ama sonunda yanılmadığımı görüyorsunuz. Anneciğim hep anne olunca anlarsınız derdi. Ben de sizlere diyorum anne baba olunca anlayacaksınız kaygılarımı.
Her yolcunun sırtında vardır bir çantası. Kimse bilmez içinde ne taşır. Acı- keder- gam- tasa veya pudra ruj salça neler neler.
Önemli olan asıl nedir bu çantada taşınan bilir misiniz?
Değerler, kişilikler, onur, haysiyet içinde manevi huzur. Bunları iyi koruyun muhafaza edin.
Maddiyat olmasın önceliğiniz ve sizlere maddiyat için yaklaşanlardan uzak durun.
Maddi beklentiler çöküntülere yol açar hep hüsranla sonuçlanır.
Hep aklınızda olsun. Yolcusunuz bu dünyada, kimse kazık çakıp kalmamış buralarda.
Yüce Rabbimden bu canı emanet aldık. Düşünün aldığımız nefes bile bizle kalmıyor gidiyor. Alıp veriyoruz.
Tatbikî zorunlu ihtiyaçlarınız, kalbinize misafir ettikleriniz olacak.
Yiyip içip gezip eğleneceksiniz de.
Ama sakın hayatınızı heder etmeyin!
İyi niyetle ilerleyin. Karşınızdakilere değer verin. Kendi değerlerinizin farkına varın. Çünkü sizler benim için çooook değerlisiniz.
Bu yolculuğun bir gün biteceğini bilerek yaşayın.