Ülkede seçime doğru gidilmeye başlandı, seçim bugün mü olacak? şu ay mı olacak? yada olmalı diye siyasiler tartışa dursun. Bir çocuğun karnesini aldıktan sonra uzatılan mikrofona “Annem bana karne hediyesi et aldı” demesi, siyasilerin halkın esas gündeminden çok uzak olduklarının en açık ve bariz örneği.
Yok “çocuklara bir öğün yemek, yok beslenme çantalarının boş kalmaması lazım” lafları bu söylenenle birlikte maalesef çok boş bir laf olarak kaldı. İktidarı da, muhalefeti de bu yanıta ne diyecek? Bu çocuk ne zamandan beri et yemedi? Bu çocuğun her zaman alması gereken bir besine, bir gıda maddesine ne zamandan beri ulaşamadığı hanginizin umurunda acaba? Ki bu çocuğa 5 aylık eğitim öğretim döneminin sonunda ödül olarak verildiğinde kendisini neden bu kadar mutlu etti? hiç düşündünüz mü?
Ne yazık ki kimsenin yüzü kızarmıyor, kimse çıkıp da şapkasını önüne koyarak yaptıklarını yada söylemlerini sorgulamıyor. Sizin verdiğiniz veya vereceğiniz hangi vaat, bu çocuğa umut olacak? Ya da anne babasına umut oluyor?
Geçtiğimiz yıl başka bir şehirde istediklerini almaya giden ve alamayan bir çocuk “Her şeyi çok pahalı etmişler” demişti. O günden bu güne demek ki değişen tek şey fakirliğin katlanarak artması olarak karşımızda duruyor olmasıdır.
Diyecek çok bir şey olmadığı gibi, umut kırıntılarının da kalmadığı çok açık duruyor ortada. Buna sebep olan her kim ve kimseler ise izleyip izleyip mutlu olun, demekten başka bir şey diyemiyorum. Bu insanlar bunu hakketmiyor, sizde Şuan seçime hazırlanan tüm siyasi partiler siz de bu ülkeyi yönetmeyi hakketmiyorsunuz. Böyle biline…
Geçmişte birkaç ay kent kent dolaşan sözde muhalifler, sizin bu aç karşısında yapacağınız bütçe, konuşacağınız tartışacağınız hiçbir yasa değişikliğinin de hükmü kalmadı. Bir çocuğun dediği ve sözün bittiği yerden nasıl kalkarsınız siz düşünün.
